My funny Valentine

Witajcie!

Wreszcie mam ferie!! Dziś po raz pierwszy porządnie się wyspałam! A już za tydzień na nartki... Żyć nie umierać!

Moją radość spotęgował jeszcze jeden fakt. Po 2 miesiącach modelowej posuchy przygalopowała do mnie ta genialna trójka:

Wszystkie te piękności zostały przemalowane przez Dark Pegasus Studio. Opisy będą, gdy wyjdę z szoku spowodowanego ich pięknością.

Własnie skończyło mi się miejsce na regale ;_;

Co do tytułu - jak tam Wasze Walentynki? Ja, jako przeciwnik tego święta zamierzałam spędzić je w kapciach, oglądając American Horror Story (moje nowe serialowe odkrycie) i jedząc czekoladę.
Ale  pewna karteczka w kształcie serca pokrzyżowała moje plany. To miłe wiedzieć że coś dla kogoś znaczysz, nawet jeśli nie jest to miłość.

Dziś miały być opisy następnych Schleichów, ale z okazji Walentynek postanowiłam pokazać Wam najbardziej romantyczną z naszych klaczy - Walentynkę!

Model jest portretem  meklemburskiej mistrzyni myślistwa  GG Valentine. Pełne imię mojej Walentyny to My funny Valentine ( tytuł jednej z ulubionych piosenek Franka Sinatry - polecam odsłuchanie).

Dziewczynka długo była na mojej chciejliście, lecz przybyła do mnie dopiero w czerwcu zeszłego roku. Zakup ten był zdecydowanie udany. Choć na początku nie było efektu WOW, to trzeba przyznać iż ona po prostu jest dokonała. Chyba najbardziej "jak żywy" model jaki posiadam. Im dłużej się na się nią patrzy, tym piękniejsza się staje.

Anatomia jest naprawdę bez wad. Nie ma się do czego przyczepić. Można tylko w nabożnym milczeniu podziwiać geniusz pani Eberl. Klacz ma wiele detali - rewelacyjny rysunek mięśni, żyłki, kasztany i zaznaczone strzałki na kopytach (nawet na tych postawionych na ziemi - szacunek!) oraz wiele innych "fałdek". Z powodu dobrze widocznych mięśni i żył wydawała mi się mało harmonijna ( zwłaszcza z lewej strony), jednak na żywo widać, że dzięki temu jest bardzo naturalna. Ogon i grzywa wykonane są z niezwykłą dbałością, a niesforna grzywka dodaje uroku. Walentyna to model, z którym dosłownie można rozmawiać - czujne uszy i rozumne oczy są chyba najlepszą częścią figurki. My Funny Valentine jest w kondycji hodowlanej - widać to m.in. po jej większym brzuchu. Porusza się niespiesznym, lekkim i mistrzowsko ukazanym kłusem.  Na zadzie wybite jest piętno meklemburskie.

Maść jest prosta, lecz bardzo ładna. Zgrabne przejścia i cieniowanie oraz urocze odmiany czynią klacz jeszcze piękniejszą.

Podsumowując - jest to figurka którą zdecydowanie trzeba mieć w kolekcji, nawet jeśli z początku nie porywa. Dodatkowo wygląda naprawdę słodko przy innych koniach, jako że jest dosyć mała. W moim stadzie najczęściej przebywa z Larym Diamencikiem. Ładnie prezentuje się też ze swoim synem, ale to już historia na inną notkę :)

Życzę miłej niedzieli!

Do napisania :)

M