Myrtle, my sweetie!

Cześć wszystkim!

Święta, święta i ... po świętach. Czy tylko mi wydaje się, że jak mam wolne to w ogóle brak mi wolnego czasu?? To niesamowite zjawisko chyba nigdy nie zostanie wyjaśnione :P
Z tego też powodu moje mocne postanowienie pisania przed Świętami skończyło się jak widzicie. No ale cóż - mimo wszystko mam nadzieję, że Wasze Boże Narodzenie  było udane i wesołe , a Aniołek/Gwiazdka/Mikołaj/Gwiazdor był hojny. Jestem strasznie ciekawa, co dostaliście?


U mnie z modelowymi prezentami w tym roku dosyć słabo ( czyżby otoczenie stwierdziło, że muszę wydorośleć?), ale patrząc na moje zakupowe plany na 2016 nadrobię to z nadwyżką.  Póki co rozkoszuję się możliwością odpoczynku i normalnego wyspania, bo czeka mnie naprawdę ciężki semestr. Prawdopodobnie udało mi się przejść do finałów w trzech konkursach przedmiotowych, choć chyba nie przepracowałam się zbytnio :P Plus im bliżej czerwca, tym mniej jestem zdecydowana jaki profil wybiorę we wrześniu...

Ale póki co nie zamierzam się tym przejmować. Oczywiście moją najlepszą odskocznią od rzeczywistości jest pisanie. I zapewne niedługo  znów Was tą pisaniną uraczę (stęskniliście się już za Zośką Wolińską? ^^), ale na dziś zaplanowałam coś innego. Coś, co nie może już dłużej czekać. Panie i panowie, oto Myrtle!

Większość z Was pewnie już ją zna - część w wersji niepomalowanej, a reszta już w obecnej. Myślę jednak że nadszedł czas aby wreszcie nie tylko pokazać, ale i  opisać ją światu. Opis ten może się wydać  przepełniony entuzjazmem - ale to przecież oczywiste ;)

Jak wiecie, klacz jest figurką Artist Resin (model żywiczny, wykonywany nie przez firmę, a bezpośrednio przez artystę w raczej limitowanej liczbie kopii). Autorką rzeźby jest Brigitte Eberl ( artystka pracuja również dla Breyer'a - wykonała np. Marwari czy Valentine). Myrcia to moja pierwsza ARka w skali Traditional. To  klacz walijską z sekcji B, fantastycznie pomalowana przez Metalfish.

Dopiero patrząc na żywiczki, człowiek zaczyna sobie zdawać sprawę, jak wielkie znaczenie ma materiał, z którego wykonano odlew. Ilość szczegółów wprost oszłamia!  Wszystko , poczynając od pomarczonych, prawie ciepłych chrapek i włochatych uszu przez delikatne włosy przy pęcinachkończąc na wyrzeźbionym włos po włosie ogonie, jest perfekcyjne.  A gdy  jeszcze dodać do tego  pełne szczególików kopyta, cudowną, długą grzywę, ładnie wykonane podbrzusze i różne inne zmarszczenia tu i ówdzie to obraz nadal nie będzie pełen. Chyba nigdy nie przestanę znajdować nowych detal!. Jednak myślę, że moją ulubioną częścią ciała kobyłki już na zawsze pozostaną słodkie, zmarszczone wargi.

Pod względem pokroju pani Eberl również okazała się niezawodna. Jak na kucynkę przystało, Myrtle nie jest przecinkiem, ale jednocześnie jej budowie nie brak harmonii i proporcjonalności ( i tak  brzuszek jak zwykle największy ^^). Cały typ jest bardzo charakterystyczny dla Walijczyków - szczególnie duże oczy i profil głowy.  Miłym akcentem jest niewątpliwie dokładny, ale i nieprzerysowany rysunek mięśniowy.

Przechodząc do malowania.... Metalfish, czapki z głów! W naśmielszych snach nie wyobrażałam sobie, że wybrana przeze mnie maść będzie wyglądać tak dobrze. Malarka  zadbała o najdrobniejsze detale, a także świetnie wyeksponowała zalety rzeźby. Cudnie wygląda naturalnie wycieniowana grzywa, pomalowane z niezwykłą dokładnością kopyta no i oczywiście wiecznie obserwujące mnie z półki żywe oczy. Klaczka ma również świetne odmiany, a jabłuszka to temat na kilka peanów.

Podsumowując, Siwa to obok Snegira jeden z najlepszych modeli, jakie kiedykolwiek miałam w rękach. Myrcia jest też nieziemsko fotogeniczna - część oglądających jej zdjęcia początkowo uważała je za fotografie prawdziwego zwierzaka! Nawet ja, gdy zawieszę oko na półce z modelami, mam wrażenie, że mierzy mnie wzrokiem żywa kucynka. I już teraz wiem, że nie jest to ostatni owoc współpracy Artystek w mojej kolekcji.

Mam nadzieję, że choć w niewielkim stopniu udało mi się oddać magię figurki. Jeśli nie, to myślę, że zdjęcia mówią same za siebie :)

Na dziś to wszystko :)

Do miłego ( i jak najszybszego) napisania

M