Nie na Polsce świat się kończy - inne gatunki morświnów cz.1

Witajcie!

Jak tam, pierwszy semestr zamknięty?  Ja osobiście jestem zadowolona ze swoich ocen, ale ich zdobycie dużo mnie kosztowało :P Następne tygodnie wcale  nie zapowiadają się lepiej - dużo sprawdzianów i olimpiady. Cóż, byle to ferii :)
Gdybyjeszcze życie nie było ostatnio takie skomplikowane - ale cóż, damy radę!
Na szczęście pogoda jest cudowna - leje i jest zimno, dzięki czemu nikt nie każe mi iść integrować się z ludźmi - mogę w spokoju przeglądać zdjęcia z sekcji zwłok i czytać o seryjnych morderstwach ( ostatnio bardzo mnie to interesuje).

Apropos psychopatów - myślę o napisaniu jakiegoś drastycznego, krwawego one-shota o jakimś zabójstwie (Kuba Rozpruwacz, może Sherlock). Bylibyście chętni??

W ramach bonusu łapcie zdjęcia mojego piórnika. To co jest w środku mogłoby Was lekko przerazić, więc oszczędzę Wam tego widoku :).

delfinek z Rzymu, długi brelok z Monaco, breloczek z delfinem z Chamonix, konik (firma Safari Ltd.!) z Paryża, owieczka z Frankfurtu. plakietka breyer z kramsklep.net

Nie wiem czy wiecie - jakiś czas temu założyłam Tumblra. Jeśli ktoś chce wiedzieć, co mnie inspiruje - zapraszam.

Wracając do tematu - dziś notka mająca na celu przybliżenie Wam innych gatunków morświnów - bo z doświadczenia wiem, że zdarzają się osoby uważające, że nasz morświn jest jedyny. Tymczasem myślę, że warto poszerzyć horyzonty i poznać jego krewnych ;) Dziś pierwsza część. 

Moim ulubionym gatunkiem z tego rodzaju jest morświn białopłetwy - głównie za sprawą tego filmu:

źródło - klik

Jak większość tych zwierząt preferuje chłodne wody do 18 stopni Celsjusza (w tym przypadku nasz punkt widzenia jest diametralnie różny), lubią także morza głębokie (przynajmniej 180m).Żyją w małych grupach, często z innymi waleniami. Ubarwienie przywodzi na myśl moje ukochane orki - zresztą oba gatunki często dzielą swe siedliska. Ich relacje są zwykle dość .... wrogie. Zagrażają im także rekiny.

źródło - klik

Nic dziwnego, że morświny Dalla (inna nazwa, na cześć Williama Dalla - alaskańskiego odkrywcy) przegrywają z "wielorybami-zabójcami" - ważą zaledwie do 200kg.  Są za to niezwykle sprawne - rozwijają prędkość do 55 km/h i mogą nurkować na znaczne głębokości (do 94 m).  Polują w nocy.Bardzo aktywne, uwielbiają się bawić i pływać blisko powierzchni tworząc fale, jednak rzadko wykonują skoki (chyba, że z pomocą orek :), nie są tak nieśmiałe jak większość gatunków z tego rodzaju. Co ciekawe, nigdy nie zaobserwowano śpiących morświnów :P.

źródło -klik

 Łatwo je zidentyfikować - grube ciało i mała głowa są bardzo charakterystyczne. Fragmenty płetw w miarę dorastania robią się białe.  Samce są większe od samic. Ciekawe są ich oczy - mają ciemną tęczówkę i jasną źrenicę.

Wyróżnia się dwa podgatunki, dość mocno różniące się od siebie.

Są praktycznie wszystkożerne.

Żyją stosunkowo krótko - do 15 lat. Zdarzały się przypadki krzyżowania z morświnami. 

Nie są zagrożone wyginięciem, jednak intensywne japońskie połowy mogą szybko to zmienić.

źródło - klik

Kontynuacja wkrótce :)

Tymczasem lecę się uczyć.

Trzymajcie się!

M